Cumhuriyetimizin 100. yılını ülke olarak büyük bir coşkuyla kutluyoruz. Bu erdemli zaferi bir kutlama biçimi olarak eşsiz formüllerle dağlara, taşlara yazıyor, uçan kuşlara bile duyurmak için canla başla çalışıyoruz. Aslında yüz yıldır Cumhuriyetle birlikte yaşamayı başardığımıza istinaden bu başarı çığlıklarını atıyor, aslanlar gibi burada olduğumuzu ve yüzyıllarca burada olacağımızı dost ve düşmanlarımıza duyuruyoruz.
Yazı tam da burada konusunu ele alıyor.
Ülkemizin birçok yerindeki çiftçilerimiz, bu toprakların bizim olduğu duygusuyla hasat sonrasında tarlalarını işaretleyerek Cumhuriyet’ten duydukları mutluluğu dile getiriyor. Yozgat’tan Merzifon’a, Merzifon’dan Kırklareli’ye uzanan bu anlatım biçimi hem sevindiriyor, hem düşündürüyor…
Bu yüz yılda:
Kaç dönümlük tarım ilacı zehirlendi?
Bu kaybı önlemek için kaç dönüm arazi yetiştirildi ve desteklendi?
Kaç çeşit bitki tohumu atalarından kaybolmuştur?
Atamızın tohumlarının kaç türü korunmuştur?
Kaç çiftçi tarlasını satıp şehre göç etti?
Kaç şehirli tekrar üretim diyerek toprağına döndü?
Kaç dönüm arazi mikro plastiğin esareti altında?
Organik tarıma kaç dönüm arazi uygundur?
Kaç dönüm tarla anız yakılarak harap edildi, organik bileşikleri yok edildi, kaç dönüm bu katliamı durdurabildi?
Kaç dönüm orman yok edildi, kaç dönüm orman oluştu?
Şehirler kaç dönüm tarım arazisini yuttu, kaç dönüm yeni tarım arazisi oluştu?
Kaç dönüm tarım arazisinde ileri tarım teknolojileri kullanıldı?
Akıllı tarım ve tarım 4.0’dan kaç dönüm arazi haberdar oldu?
Kaç tarım işletmesi kendi başına ekonomik üretim yapabilecek güce ulaştı?
Kaç dönüm alanda planlı tarım uygulandı?
Kaç ton iş gereksiz olduğu için israf oldu?
Üretici tarafından pazarlanamadığı için kaç ton ürün zararına aracılara satıldı?
Kaç dönüm arazide sulama sistemi planlandı?
Ve liste uzayıp gidiyor…
Cumhuriyetin yıl dönümünü gönülden kutlayan çiftçiler için bu soruların yanıtlarını bulmalı, aldığımız yanıtlar ülkemizin geleceğini tehdit ediyorsa bunları verimli ve işbirlikçi projelerle çözmeliyiz.
Politika yapıcılar, otoriteler, aktivistler, özel veya tüzel kişiler ve tabii ki tüm kamuoyu olarak bunu yapmakla yükümlüyüz. Çünkü bu Cet’in bize mirasıdır. Köylüyü milletin efendisi yapan, tarımı destekleyen, tarımsal üretimde kendi kendine yetebilen, tarım güvenliğini her durumda dahi sağlayabilen bir millet hayal eden o değil mi?
İkinci yüzyılın ilk yılına da bu bilinçle başlamayı umuyor, yeni Cumhuriyet çağının bayraklarını asın diyorum…
X
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamen yazarların orijinal fikirleri olup, Onedio’nun yayın politikalarını yansıtmayabilir. ©Onedio
